Μια παραλλαγή του είναι το παρακάτω κείμενο.
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΟΣ!
Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει , πήρα από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο ρώτησε
-Είναι γεμάτο το βάζο;
και οι μαθητές απάντησαν
-Ναι, γεμάτο είναι
Αυτός χαμογέλασε και πήρε ένα σακουλάκι μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο . Το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο ρώτησε
-Είναι γεμάτο;
Ναι είναι γεμάτο,απάντησαν οι μαθητές
Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει , πήρε ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να αδειάζει το περιεχόμενο μέσα στο βάζο. Όταν δε χωρούσε άλλο ρώτησε και πάλι
-Είναι γεμάτο το βάζο;
οι μαθητές δίστασαν λίγο αλλά απάντησαν
- Ναι, είναι γεμάτο
Αυτός χαμογέλασε και πάλι και πήρε από τη χάρτινη σακούλα δυο κουτιά μπύρα και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό και ξαναρώτησε
-Είναι γεμάτο το βάζο?
οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν
-Ναι, είναι γεμάτο
-Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.
οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, η οικογένεια, ο σύντροφος, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι.
Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα και αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν , η ζωή σας θα είναι γεμάτη τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας όπως οι σπουδές, η δουλειά μας, το σπίτι μας κτλ. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα πιο σημαντικά της ζωής δηλαδή.
Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα τα πολύ μικρά της ζωής . Δεν πρέπει να τα βάλεις πρώτα γιατί τότε δεν θα έχεις χώρο για τίποτα άλλο. Ξεχωρίστε πια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση , σπουδές, δουλειά , απόκτηση υλικών αγαθών. Όμως φροντίστε για τις πέτρες πρώτα.
Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε
- Καλά, οι μπύρες τι αντιπροσωπεύουν;
Ο καθηγητής γελώντας του απαντά
Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι...
πάντα θα υπάρχει λίγος χώρος για δυο μπυρίτσες ...!
2 σχόλια:
Πολύ ωραία ανάρτηση!
Ταιριάζει και με τον τίτλο του blog σου.
Όλα έχουν την αξία τους στον ίδιο χώρο και πρέπει να έχουν την "στιγμή" τους.
Καλό βράδυ :))
Άστρια,
όπως είναι ένα μπαούλο που ρίχνεις ό,τι δεν θέλεις να πετάξεις, έτσι λειτουργεί το blog μου.
Πεταμένα μέσα, όλα μαζί, ανακατεμένα, πράγματα που μου θυμίζουν "στιγμές",
που τα βρίσκω όμως έτσι ευκολότερα.
Καλό σου βράδυ, επίσης!
Δημοσίευση σχολίου