O χορός των πεταλούδων

Είναι αδύνατον να σας μεταφέρω αυτό που έζησα το μεσημέρι της Κυριακής.
Η μέρα δεν ήταν για μπάνιο, τελικά. Πήγα το πρωί και γύρισα απλώς βρεγμένη. Είχε κύμα σχετικά λίγο, αλλά τα ρεύματα με τρομάζουν. Είναι η αιτία και έχουν χαθεί πολλοί άνθρωποι. Τέλος πάντων, το πρόγραμμα για σήμερα έλεγε φαγητό έξω οικογενειακώς, οπότε αργά το μεσημέρι πήγαμε ψηλά, στα Καστελάκια.
Μ' αρέσει εκεί γιατί η θέα του είναι απίθανη. Εκεί, λοιπόν, βρέθηκα σ' ενα απίστευτο θέαμα. Μου ήρθε αμέσως στο νου ο χορός των πεταλούδων (εξ ου και ο τίτλος της ανάρτησης).
Μέσα σ' αυτό το...πανδαιμόνιο χρωμάτων δεκάδες πεταλούδες πετούσαν από λουλούδι σε λουλούδι. Ναι, μέσα εδώ υπάρχουν πεταλούδες!
Δεν προλάβαινα να τραβώ φωτογραφίες.
Και κυριολεκτώ στο δεν προλάβαινα. Τραβούσα μακρινές...χανόταν οι πεταλούδες μέσα, έκανα ζουμ... έχανα τις πεταλούδες όπως πετούσαν. Απελπισία!

Γυρίζω τη μηχανή στη βιντεοσκόπηση...τι να προλάβω... Κακή ποιότητα βίντεο.
Δεν μπορώ με τίποτα να σας μεταδώσω ό,τι είδα
για να ζήσετε κι εσείς μαζί μου τη στιγμή αυτή!

Κάποια στιγμή μού "έκανε τη χάρη" μια και στάθηκε ακίνητη για λίγα δευτερόλεπτα!

Υπάρχουν κι άλλες φωτογραφίες εδώ

για να μη συνηθίσουμε ποτέ

Oι φωτογραφίες "ντύθηκαν" με το Dedication από το "Reflectiοης"

αλλά εμένα ο Χατζιδάκης με κέρδισε με "Το χαμόγελο της Τζοκόντας"
που βρίσκεται εδώ κι εδώ

Update: Aνακάλυψα στον Έφηβο μια ανάρτηση αναλυτικώτατη για το συγκεκριμένο έργο.

Σήμερα, τυχαία, καθώς κοίταζα τις φωτογραφίες που τράβηξα μέσα από το αυτοκίνητο, όπως οδηγούσα προς Ηράκλειο, έφτιαξα αυτό το βιντεάκι.


Update: Από τα σχόλιά σας κατάλαβα ότι το ουράνιο τόξο δεν έχετε τη δυνατότητα να το βλέπετε συχνά. Μια φίλη μου, μάλιστα, είπε πως το έχει δει μόνο δυο φορές στη ζωή της. Είμαι, λοιπόν, προνομιούχα αφού πολύ συχνά το απολαμβάνω εδώ, στο Ρέθυμνο.
Πριν από 3 μήνες είχα τραβήξει κι άλλες φωτογραφίες εδώ

Ουράνιο τόξο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Διπλό ουράνιο τόξο, ορατό με τα νώτα πάντα προς τον Ήλιο.

Το ουράνιο τόξο είναι ένα πολύχρωμο οπτικό και μετεωρολογικό φαινόμενο, κατά το οποίο εμφανίζεται το φάσμα των χρωμάτων που συνθέτουν το ορατό φως στον ουρανό. Το φαινόμενο εμφανίζεται όταν οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν πάνω σε σταγονίδια βροχής στην ατμόσφαιρα της Γης και αποτελεί ένα παράδειγμα διάθλασης, μετά από ανάκλαση. Το κάθε χρώμα (δηλαδή κάθε μήκος κύματος) διαθλάται υπό διαφορετική γωνία μέσα στα σταγονίδια (που δρουν σαν μικρά πρίσματα), παθαίνει διαφορετική εκτροπή κι έτσι το ορατό λευκό φως αναλύεται στα διάφορα χρώματα που το συνθέτουν, δηλαδή στο φάσμα του. Έτσι εμφανίζεται το φάσμα του ηλιακού φωτός ως ένα πολύχρωμο τόξο, με το κόκκινο χρώμα να κυριαρχεί στην εξωτερική του πλευρά, και το βιολετί στην εσωτερική. Η διαφορετικότητα της γωνίας του κάθε μήκους κύματος (χρώματος) και του σχήματος των σταγονιδίων εξηγεί και το τοξοειδές σχήμα του φαινομένου και όχι κάποιο άλλο.

• Για να γίνει αντιληπτό το ουράνιο τόξο από παρατηρητή θα πρέπει να έχει στραμμένα τα νώτα του στον Ήλιο.

Αν και τα ουράνια τόξα εμφανίζουν μια ευρεία γκάμα χρωμάτων, τα πιο ευδιάκριτα είναι το κόκκινο, το το κίτρινο, το μπλε, δηλαδή τα βασικά χρώματα και το λουλακί το βιολετί και τοπορτοκαλί. Ας σημειωθεί όμως ότι το ουράνιο τόξο στην πραγματικότητα είναι συνεχές φάσμα και εμφανίζονται και όλες οι ενδιάμεσες αποχρώσεις των παραπάνω χρωμάτων.

Κατά ένα γνωστό ευρωπαϊκό μύθο, στη βάση του ουράνιου τόξου ένα τσουκάλι γεμάτο χρυσάφι περιμένει όποιον καταφέρει να φτάσει εκεί, πράγμα φυσικά αδύνατο καθώς το ουράνιο τόξο είναι οφθαλμαπάτη που δεν εντοπίζεται στο χώρο.