Aργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει το χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο “ι”
αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια,
που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο,
που κάνουν την καρδιά να χτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.Αργοπεθαίνει
όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει την βεβαιότητα, για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.
Μια παραλλαγή του είναι το παρακάτω κείμενο.
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΟΣ!
Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει , πήρα από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο ρώτησε
-Είναι γεμάτο το βάζο;
και οι μαθητές απάντησαν
-Ναι, γεμάτο είναι
Αυτός χαμογέλασε και πήρε ένα σακουλάκι μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο . Το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο ρώτησε
-Είναι γεμάτο;
Ναι είναι γεμάτο,απάντησαν οι μαθητές
Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει , πήρε ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να αδειάζει το περιεχόμενο μέσα στο βάζο. Όταν δε χωρούσε άλλο ρώτησε και πάλι
-Είναι γεμάτο το βάζο;
οι μαθητές δίστασαν λίγο αλλά απάντησαν
- Ναι, είναι γεμάτο
Αυτός χαμογέλασε και πάλι και πήρε από τη χάρτινη σακούλα δυο κουτιά μπύρα και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό και ξαναρώτησε
-Είναι γεμάτο το βάζο?
οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν
-Ναι, είναι γεμάτο
-Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.
οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, η οικογένεια, ο σύντροφος, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι.
Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα και αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν , η ζωή σας θα είναι γεμάτη τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας όπως οι σπουδές, η δουλειά μας, το σπίτι μας κτλ. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα πιο σημαντικά της ζωής δηλαδή.
Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα τα πολύ μικρά της ζωής . Δεν πρέπει να τα βάλεις πρώτα γιατί τότε δεν θα έχεις χώρο για τίποτα άλλο. Ξεχωρίστε πια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση , σπουδές, δουλειά , απόκτηση υλικών αγαθών. Όμως φροντίστε για τις πέτρες πρώτα.
Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε
- Καλά, οι μπύρες τι αντιπροσωπεύουν;
Ο καθηγητής γελώντας του απαντά
Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι...
πάντα θα υπάρχει λίγος χώρος για δυο μπυρίτσες ...!
