To χρονικό μιας εβδομάδας "ταλαιπωρίας"

Και ξαφνικά προέκυψε ένα ταξίδι στην Αθήνα. Πότε; Τετάρτη 22 Οκτωβρίου πρέπει να είμαι εκεί. Δηλαδή; Τρίτη Πανελλαδική απεργία, άρα η αναχώρηση είναι Δευτέρα βράδυ. Πήγα, λοιπόν, μετά από μια μικρή βόλτα,να βγάλω εισιτήρια.
Το πλοίο "Ελυρος" που ταξιδέψαμε, πέρα από κάθε περιγραφή.
Στο λιμάνι του Πειραιά υποδοχή με πανώ για την απεργία.
Και βρήκαμε μια Αθήνα άδεια (κλεισμένοι οι δρόμοι λόγω της πορείας των απεργών).
Δεν θέλω τις "μεγάλες πόρτες" αλλά βρέθηκα την Τετάρτη στην Ευελπίδων.
Όταν με το καλό τελειώσαμε,
προλάβαμε και κάναμε και μια μεγααάλη βόλτα στην Αθήνα.
Ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω από την ταλαιπωρία. Ψυχική και σωματική.
Τέλος καλό, όλα καλά!

ΥΓ. Μοιάζει λίγο (πολύ δηλαδή αλλά τέλος πάντων) με τηλεγράφημα η όλη ανάρτηση, αλλά πού αντοχές για αναλύσεις. Οι φωτογραφίες άλλωστε λένε πολλά περισσότερα.

Update : Ένα πενταήμερο στη Βαρκελώνη 5-10/9/08

Στις 12/9/2008 είχα κάνει την παρακάτω ανάρτηση:

Εδώ και πολύ καιρό σάς είχα πάρει τ' αυτιά με το ταξίδι που έκανα, τελικά, στη Βαρκελώνη.

Δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω και τι να πρωτοπώ.

Καταρχήν οι προυποθέσεις για να περάσω καταπληκτικά ήταν πολλές.

Ο προορισμός καταπληκτικός,

το γραφείο ταξιδιών που διοργάνωσε την εκδρομή, από τα καλύτερα στον χώρο του,

η παρέα εξασφαλισμένη εκ των προτέρων,

άρα, όλο το σύμπαν συνομότησε για να κάνω ένα αξέχαστο ταξίδι.

Και τα λέω όλα αυτά γιατί δεν είναι αυτονόητα πάντα.

Αν, για παράδειγμα, το γραφείο ταξιδιών δεν είναι καλό, μπορούν να συμβούν διάφορα ευτράπελα που σου χαλούν, τουλάχιστον, τη διάθεση.

Όσο για την παρεά, μετά από πολλά χρόνια πήγα εκδρομή με την οικογένειά μου σε απαρτία.

(Συνήθως ήμουν μόνη, ή είχα κοντά και κάποιο παιδί) και όλο το υπόλοιπο γκρουπ, όλοι συγγενείς ή φίλοι μεταξύ μας.

Τράβηξα πάρα πολλές φωτογραφίες που μόνο η ταξινόμησή τους απαιτεί πολύ χρόνο.

Θα τις ανεβάσω όμως όλες, κατά κατηφορίες, στο blog Φωτογραφίες μου γιατί θα γεμίσει ο blogger.

Γενικά συμπεράσματα από την εκδρομή ή "Πώς επέρασα στη Βαρκελώνη" όπως θα το έγραφε ένα παιδάκι, όχι Β', αλλά Γ' τάξης δημοτικού.

Η Βαρκελώνη μού άρεσε πολύ γιατί παρά του ότι είναι μεγαλούπολη (3,7 εκατομμύρια κάτοικοι), δεν έχει νέφος και καθόλου κυκλοφοριακό πρόβλημα.

Έχει τεράστιους ποδηλατόδρομους ( μ' ένα απίστευτο σύστημα χρήσης κοινόχρηστων ποδηλάτων μόνο για τους κάτοικους της πόλης),

εύχρηστο μετρό με 8 γραμμές,

σύστημα πολεοδόμησης αντί για τετράγωνα οχτάγωνα (για να έχουν, λέει, ορατότητα οι αμαξάδες στα σταυροδρόμια) με αποτέλεσμα να δημιουργούνται χώροι για πράσινο και parking πάρα πολλοί.

Μια πόλη ανθρώπινη, με λίγα λόγια!

Το πρόγραμμα ήταν ως εξής:
(τουλάχιστον όπως το διαμόρφωσε η παρέα μου, γιατί με δεδομένο ότι υπήρχαν παιδιά μαζί μας, που βαριούνται τα μουσεία, περικόψαμε ό,τι είχε σχέση με μουσεία, μοναστήρια ή τέχνη γενικότερα. Θα μου πείτε κακώς, αλλά πώς να πας κόντρα σε μια εκδρομή στα παιδιά σου με δεδομένο ότι υπήρχαν εναλλακτικές προτάσεις. Βόλτες απέραντες στους δρόμους, στις πλατείες, τους πεζόδρομους, τις αγορές, το λιμάνι, καφεδάκια, αναψυκτικά και παγωτά).

Μετά από μια τρίωρη πτήση από αεροδρόμιο "Ελ.Βενιζέλος" άφιξη στη Βαρκελώνη αξημέρωτα. Πρωινό στον σταθμό των τρένων, Πάρκο Guell, Νοσοκομείο Sant Pau, ξενοδοχείο Plaza Hotel, φαγητό εκεί κοντά, βόλτα στον πεζόδρομο La Rambla μέχρι το Port Vell με ό,τι μπορεί να συναντήσει κανείς σ' αυτό το απίστευτο "δρομάκι", φαγητό εκεί.

Την επόμενη το πρωί ξύπνησα για να πάρω την ανατολή της Βαρκελώνης, μια που έμενα στον όγδοο όροφο και είχα μια πανοραμική θέα στην πόλη. Πήγαμε ένα μεγάλο γύρο της Βαρκελώνης όλοι μαζί, με στάση στη Sagrada Familia μέχρι τον λόφο του Μοntjuic. Επίσκεψη στο Ισπανικό χωριό, με κάταληξη στο κέντρο, στην αγορά, στην La Boqueria.

Φαγητό αργά, κοντά στο ξενοδοχείο και το βράδυ ένα απίστευτο θέαμα μπροστά στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Καταλονίας, με νερά που χορεύουν στον ρυθμό της μουσικής που παίζει αλλάζοντας συγχρόνως χρώματα.

Τρίτη μέρα επίσκεψη στη Figueres, στο μουσείο Νταλί, και την Girona για φαγητό, με κατάληξη της μέρας βραδιά flamenco.

Τέταρτη και πέμπτη μέρα κάναμε ατέλειωτες βόλτες στην πόλη μέσα, που είναι ένα απέραντο μουσείο, με φανερό παντού το στυλ του Antonio Gaudi, χρησιμοποιώντας μετρό, ταξί, τελεφερίκ και πολύ ποδαρόδρομο. Nα και μερικά λουλούδια και φυτά της Καταλονίας. Το μόνο μουσείο που δέχτηκαν οι έφηβοί μας να επισκεφθούν ήταν το Μuseu de l' Erotica. Φαγητό στο Port Olimpic με απίθανα θαλασσινά. Μαζεύτηκαν και μερικοί άντρες και πήγαν στο γήπεδο τής Barcelona, την οποία την εκτίμησα όταν έμαθα ότι δεν έχει χορηγούς επιχειρήσεις, αντίθετα πληρώνει την Unisef για να έχει την αποκλειστικότητα του λογότυπού της στις φανέλες της.

Επιστροφή μέσω αεροδρομίου Ελ.Βενιζέλος στο Ηράκλειο, με αρκέτη ταλαιπωρία, λόγω αναγκαστικής αναμονής στο αεροδρόμιο για την επόμενη πτήση. (Αυτά τα κακά έχει η Κρήτη. Μια ψιλοαπομόνωση από το κεντρικό αεροδρόμιο).

Προβληματίστηκα αρκετά ως προς τον πώς θα έκανα την "παρουσίαση" του ταξιδιού μου χωρίς να σας κουράσω και να μπορώ να βρω κι εγώ μια άκρη.

Κατέληξα σ' αυτή την περιληπτική ανάρτηση, η οποία καθώς θα ανεβάζω τις φωτογραφίες δίπλα θα αναβαθμίζεται με link για κάθε θέμα.

Αν κάποιος έχει να προτείνει κάτι καλύτερο, κάθε πρόταση δεκτή προς συζήτηση. Εγώ αυτό σκέφτηκα και έτσι θα ξεκινήσω.

Η ευχή μου είναι : Μακάρι όλα τα ταξίδια μου να πάνε τόσο καλά!

ΥΓ. Αλήθεια, ποιος έχει δει το εκκλησάκι στο αεροδρόμιο Ελ.Βενιζέλος?

***

Update: Μετά από όλο αυτόν τον καιρό τέλειωσα με τις φωτογραφίες του ταξιδιού.

Αντί για ένα ένα link, με την γενική ετικέτα Ταξίδι στη Βαρκελώνη μπορείτε να δείτε όλες τις φωτογραφίες με μια σχετική τάξη και ομαδοποίηση.

IΣΡΑΗΛ-ΑΙΓΥΠΤΟΣ

Ένα πολυήμερο ταξίδι που έκανα τις προηγούμενες μέρες

βρίσκεται υπό μορφήν φωτογραφιών στο

"Ό,τι βλέπω γύρω μου".

Όποιος έχει διάθεση, μπορεί να ταξιδέψει μαζί μου, με την βοήθειά τους.

Δεν είναι όλες οι φωτογραφίες, βέβαια, καλές γιατί στόχος μου δεν δεν είναι να βγάλω καλλιτεχνικές φωτογραφίες, αλλά να αποτυπώσω όσο μπορώ καλύτερα, ανάλαγα με το συνθήκες που επικρατούν, αυτό που μ' εντυπωσιάζει την κάθε στιγμή.

Γι' αυτό και μπορεί να παραξενευτεί κάποιος με διάφορες φωτογραφίες που μπορεί να μην λένε τίποτα ουσιαστικό, αλλά για μένα είναι μια στιγμή από τη ζωή μου που μ' αυτό τον τρόπο την κοινοποιώ.

Καλό ταξίδι σε όποιον με συνοδέψει!

Ξανά πίσω! (θαυμαστικό γιατί χάρηκα την επιστροφή μου)

Πριν από 10 μέρες ξεκίνησα ένα μεγάλο ταξίδι για τους Άγιους Τόπους-Σινά-Αίγυπτο.
Δεν πρόλαβα να συνέλθω ακόμη και μάλλον θα περάσουν πολλές μέρες μέχρι να βρω τους συνηθισμένους μου ρυθμούς στο σπίτι, στη δουλειά και στη διασκέδαση (βλέπε blog).
Μέχρι τότε όμως μπορείτε να πάρετε μια γεύση απ' ό,τι είδα, αρχής γενομένης από

Το αεροδρόμιο του Τελ-Αβίβ (Μπεν Γκουριόν)

Την Ιερουσαλήμ από το Όρος των Ελαιών

Την Βηθλεέμ στα Παλαιστινιακά

Την Ειλάτ στον κόλπο της Άκαμπα με το ενυδρείο

Το Κάιρο των Πυραμίδων και του απίστευτου τρόπου οδήγησης που δεν κοιμάται ποτέ

και την Αλεξάνδρεια του Καβάφη με τη μοναδική της βιβλιοθήκη.

Καλώς σας βρήκα!