Ανοιχτή επιστολή σε έλληνα αστυνομικό

Στο Χαμομηλάκι βρήκα αυτό:

Αναδημοσίευση επιστολής που στάλθηκε από τον αποστολέα της (κ. Δημήτρη Μπακόλα, Nottingham, Ηνωμένο Βασίλειο) στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία.

Έλληνα Αστυνομικέ,
με αυτή την επιστολή θέλω να σου εξηγήσω για ποιο λόγο έχεις αποξενωθεί τόσο πολύ από την κοινωνία. Ψάχνω προσφώνηση, το «φίλε» ακούγεται υποκριτικό, το «μπάτσε» μάλλον θα σε ενοχλήσει, οπότε θα σε αποκαλώ Επαμεινώνδα, προς τιμήν του συναδέλφου σου, Επαμεινώνδα Κροκονέα, που ξεκίνησε όλο αυτό το χαμό. Σου απευθύνω το λόγο επειδή είμαι ένας από αυτούς που πληρώνουν το μισθό σου, οπότε είμαι το αφεντικό σου. Μάλιστα, επειδή ζω στο εξωτερικό, αλλά πληρώνω φόρους και στην Ελλάδα, είμαι περισσότερο αφεντικό σου, αφού πληρώνω αλλά δεν παίρνω κάτι για τους φόρους μου.
Που λες, Επαμεινώνδα, θέλω να σε αντιμετωπίσω καλοπροαίρετα.

Θέλω να πιστεύω ότι είσαι απλά κάποιος που έτυχε να κάνει αυτή τη δύσκολη δουλειά, όχι απαραίτητα από επιλογή του. Ότι έχεις οικογένεια, η ότι σκέπτεσαι να αποκτήσεις, και ότι αυτή η οικογένεια σου τρέμει μην πάθεις κάτι στη δουλειά. Ότι, τέλος πάντων, είσαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος που προσπαθεί να τα φέρει βόλτα, όπως τόσοι και τόσοι. Και ξέρω, Επαμεινώνδα, ότι αν μου συμβεί κάτι κακό, από εσένα θα περιμένω να με σώσεις, ρισκάροντας τη δική σου σωματική ακεραιότητα για να σώσεις τη δική μου ή των οικείων μου, και τελικά δεν θα ακούσεις και μια καλή κουβέντα. Και υποθέτω αναρωτιέσαι, αφού είσαι ένας απλός εργαζόμενος που προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του και να γυρίσει σώος στην οικογένεια του, γιατί υπάρχει τέτοιο μίσος απέναντι σου, γιατί σε αντιμετωπίζει όλη η κοινωνία καχύποπτα, στην καλύτερη περίπτωση. Να σου πω για ποιο λόγο, λοιπόν, επειδή πιστεύω ότι πραγματικά σε ενδιαφέρει η απάντηση.
Επειδή τα τελευταία χρόνια δεν διαδήλωσες ποτέ μαζί μου για έναν καλύτερο μισθό, ή για καλύτερες συνθήκες στη δουλειά ή οτιδήποτε. Πάντα σε είχα απέναντι σε όλες τις διεκδικήσεις μου, ακόμα και όταν αφορούσαν και εσένα, ως δημόσιος υπάλληλος που είσαι. Επειδή μέσα στη σχολή βαθμιαία έμαθες να θεωρείς τον εαυτό σου έξω από την κοινωνία, αντί για έναν υπηρέτη της, όπως θα έπρεπε. Γιατί όταν λαμβάνεις διαταγές που σε ταπεινώνουν σαν άνθρωπο, πχ να δείρεις έναν ογδοντάχρονο συνταξιούχο, ποτέ δεν αντέδρασες, έστω και συμβολικά, ποτέ δεν είχες το θάρρος να πεις «όχι, δεν το κάνω, και αναλαμβάνω τις συνέπειες».

Γιατί όταν κάποιος συνάδελφος σου κάνει μια χαζομάρα, είτε με ναρκωτικά, είτε με εκβιασμούς, είτε με το όπλο, πάντα τρέχεις να τον υπερασπιστείς, ακόμα και αν δεν ξέρεις τι έγινε, και πάντα λες τις ίδιες δικαιολογίες που προσβάλουν τη νοημοσύνη όλων μας. Δεν είναι κακό, Επαμεινώνδα, να αναλάβεις τις ευθύνες σου που και που, οι υπόλοιποι πολίτες στη δουλειά μας και την καθημερινότητα μας το κάνουμε συνέχεια. Και να σου πω και κάτι άλλο, Επαμεινώνδα. Καλά κάνεις και κορδώνεσαι, είναι μέρος της δουλειάς σου.

Αλλά μην ξεχνάς ότι κορδώνεσαι επειδή σκύβω εγώ, από μένα το παίρνεις αυτό το δικαίωμα, οπότε μην κάνεις κατάχρηση και μη θυμώνεις όταν σε ελέγχω για το πώς κάνεις τη δουλειά σου και σε ρωτώ τι κάνεις και γιατί. Είναι δικαίωμα μου σαν αφεντικό σου να σε ελέγχω, και είναι μέρος της δουλειάς σου να μου απαντάς. Αυτό που δεν είναι μέρος της δουλειάς σου, αλλά είναι δείγμα καλών τρόπων, είναι να χαμογελάς. Πίστεψε με, αν σε δω να χαμογελάς τη στιγμή που σε προσεγγίζω να σου μιλήσω, θα είμαι πιο θετικά διακείμενος απέναντι σου. Και μη μου πεις ότι το χαμόγελο σε εμποδίζει να κάνεις τα καθήκοντα σου, γιατί τους συνάδελφους σου στην Αγγλία δεν τους εμποδίζει.

Οι οποίοι συνάδελφοι σου, παρεμπιπτόντως, οπλοφορούν μόνο στα σύνορα (αεροδρόμια κλπ) και στα ανάκτορα, στο δρόμο έχουν μόνο ένα κλομπ, και αυτό πτυσσόμενο, για να μην προκαλούν. Από την άλλη, όταν τους χρειάζομαι, είναι εκεί σε δυο λεπτά με το ρολόι, δεν τους ψάχνω και δεν με αποφεύγουν επειδή έχει ποδόσφαιρο.
Όσο για τον πιτσιρικά που σκότωσες, Επαμεινώνδα, δεν έχω να σου πω κάτι που δεν το ξέρεις. Κατέστρεψες τη ζωή σου, κατέστρεψες τη ζωή της οικογενείας σου, και κατέστρεψες τις περιουσίες τόσων και τόσων νοικοκυραίων, που από σένα περίμεναν να τους προστατέψεις και έκανες πολλούς ευσυνείδητους συνάδελφούς σου να ντρέπονται να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να κρύβουν το επάγγελμα τους από τους φίλους τους. Έκανες τόσο κόσμο να σε φοβάται, ενώ κανονικά πρέπει να σε φοβούνται μόνο οι εγκληματίες. Γιατί ρε Επαμεινώνδα?

Δημήτρης Μπακόλας,
Μοριακός βιολόγος,
Nottingham,Ηνωμένο Βασίλειο.

ΥΓ: Γράφω το όνομά μου, Επαμεινώνδα, γιατί ζω σε άλλη χώρα. Αν ήμουν στην Ελλάδα, θα σε φοβόμουν κι εγώ, όπως όλοι. Άραγε, χαίρεσαι που ο απλός κόσμος σε αντιμετωπίζει με τόσο φόβο;