Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

ΚΟΥΡΑΓΙΟ, ΧΡΙΣΤΙΝΑ

Όλες οι μέρες δεν είναι ίδιες. Λίγες λέξεις για το μυστήριο της ζωής που είναι ο θάνατος. Λίγες λέξεις μόνο για την απώλεια που βιώνει η Χριστίνα.

"Κουράγιο και δύναμη να ζήσεις μαζί με τα παιδιά σου, στηρίζοντας ο ένας τον άλλο, με κλεισμένο τον Γιώργο σας μέσα στην καρδιά σας"
Αυτό είναι απάντηση δική μου στην ερώτησή σου : "Και τώρα πώς θα ζήσω εγώ χωρίς τον Γιώργο μου;"

Kαλό ταξίδι, Γιώργο!

ΥΓ.Ένας νέος άνθρωπος έφυγε ξαφνικά από τη ζωή. Δεν είναι προσωπική απώλεια, αλλά φίλης. Απώλεια του πατέρα των συμμαθητών των παιδιών μου.