Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

Εθελοντική Αιμοδοσία


Έρχομαι ξανά μετά από 5 μήνες στο ίδιο θέμα : Εθελοντική Αιμοδοσία

Ήταν 12 του Μάη που διοργάνωσε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Πειραματικού Λυκείου Πανεπιστημίου Κρήτης, με τη συμπαράσταση του Νομαρχιακού Νοσοκομείου Ρεθύμνου, Εθελοντική Αιμοδοσία για να "ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά μας στον εθελοντισμό σε ένα θέμα μεγάλης ανθρωπιστικής αξίας", όπως έλεγε το σημείωμα.

Η προσπάθεια τότε δεν είχε στεφθεί με επιτυχία, αλλά... ο επιμένων νικά.

Ξανά, λοιπόν, σήμερα επανέλαβαν το εγχείρημα και μπόρεσα κι εγώ να δώσω αίμα αυτή τη φορά. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που το είχα ξανακάνει κι είχα ξεχάσει το πόσο όμορφα νιώθεις. Ψυχολογικά...ανέβηκα. Σιγά το πράμα, θα πεις. Κι όμως, αχρείαστο νάναι, αλλά κάποιος άνθρωπος μπορεί να το χρειαστεί.
Ξάπλωσα στην καρέκλα και, εκτός από την εμφάνιση της βελόνας που είναι λίγο ανατριχιαστική, δεν αισθάνθηκα κανένα απολύτως σύμπτωμα κόπωσης, ζάλης ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να σκεφθεί κάποιος πως σου φέρνει η απώλεια αίματος.

(Η βελόνα είναι περίεργη...υπόθεση. Ξέρω άντρα δυο μέτρα ψηλό, που θα τον κατέτασσες τουλάχιστον στους μποντυμπιλντεράδες και βλέποντας τη βελόνα πέφτει ξερός. Εγώ, όσο να πεις μια κρυάδα την αισθάνομαι στη θέα της, αλλά η δεύτερη σκέψη είναι: Ε, Φωτεινή, δυο φυσιολογικούς τοκετούς είχες, στη βελόνα θα κολλήσεις;)

Ξανά ένα μεγάλο μπράβο στον σύλλογο που το διοργάνωσε και θυμήστε μου σε τρεις μήνες να ξαναπάω.

ΥΓ. Συγνώμη αν δεν μπορώ να είμαι εντάξει στις "υποχρεώσεις" μου σαν blogger, αλλά ο χρόνος μου αυτή τη χρονιά είναι πολύ πιεσμένος. "Κλέβω" στιγμές για να ρίξω μια ματιά, στα άλλα blog, χωρίς να προλαβαίνω τις περισσότερες φορές να απαντήσω ούτε στα σχόλια σας.
Αλλά, πού θα πάει.... θα τον "περάσουμε", δεν θα μας "περάσει"!

14 σχόλια:

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Καλησπέρα,
Πράγματι, πολύ καλή πρωτοβουλία. Τι καλά να μην ήταν αποσπασματική..
Μη σε νοιάζει για το χρόνο. Αν ήταν να υπήρχαν τα μπλογκ για να αγχωνόμαστε παραπάνω...
( Να σου πω, και για μένα το ίδιο ισχύει..Ε, ας έχουμε και καμιά απουσία παραπάνω, τι να κάνουμε.)
Καληνύχτα

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...

Ποιες υποχρεώσεις; Πάνε αυτές! Τελείωσαν! Ότι προλαβαίνουμε τώρα. Όσοι ξέρουν από μπλόκινγκ, καταλαβαίνουν. Ξέρουν πόσος χρόνος χρειάζεται για να τους επισκεφθείς όλους, να του διαβάσεις όλους, να γράψεις΄σε όλους! Ένα παρών κι ένα υπάρχω, κατά καιρούς, για να μην χανόμαστε. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως το μπλογκ τις περισσότερες φορές το χρησιμοποιούμε ως αποθηκευτικό χώρο. (Από σκέψεις, φωτογραφίες, μέχρι αποκόματα εφημερίδων)
Πάει αυτό. Είναι για τους καινούργιους που χρειάζονται δημόσιες σχέσεις. Εμείς δεν ξέρουμε που να πρωτοπάμε. Ευτυχώς που έχεις βάλει εκείνα τα μπροκρόλια και ενημερωνόμαστε, αλλά ποιος προλαβαίνει να τα δει κι αυτά;
Αλλάξαν οι εποχές Φωτεινή μου! Μπήκαμε στα δύσκολα! Αμ' τι νόμιζες; Μόνο εγώ θα τρέχω και δεν θα φθάνω;
Ξεκίνησα απ' το τέλος, όμως. Λάθος μου, αλλά, τσίμπησα, γιατί πήγε δύο παρά και δεν το κατάλαβα. Ξεκίνησα μια γύρα και μόνο δυο τρία άτομα είδα πάλι. Δεν πάει. Θέλει πρόγραμμα η δουλειά! Μάλλον εκεί θα καταφύγω!
Μπράβο που έδωσες αίμα! Τώρα δικαιούσαι ξάπλα και άδεια. Έσωσες μια ζωή! Εγώ δυο φορές που πήγα να δώσω, σε μεγάλη ανάγκη, μου είπαν ότι έπρεπε να μου βάλουν. Οπότε, πάει αυτή η χαρά που έννοιωσες εσύ σήμερα! Δίνει ο άντρας μου και ο γιος μου όμως, οπότε, κι εγώ υπερήφανη!όσο για την Λένα, κι αυτή χρειάζεται! με τα χαπάκια του σιδήρου είμαστε.
Άντε Καληνύχτα!
γράφω και πολλά ή άτιμη!Τι να προλάβω;
Γιατί τελευταία δεν μου γράφει τα κεφαλαία; Κάτι παθαίνει. δεν υπακούει πάντα. Όσο για διόρθωση, ούτε να το συζητάς! Έφυγα!!!!!

Μαραγκάκη Αristea Delacroix είπε...

Χαρηκα πολυ Φωτεινη!

χαρηκα που σε γνωρισα, εστω και ετσι! το καλοκαιρι ισως να σε γνωρισω και απο κοντα!

χαρηκα που ειδα στο μπλογκ σου ενα δυο πραγματα που με εκφραζουν και εμενα!

χαρηκα που η δευτερη επισκεψη μου στο ηλεκτρονικο σπιτακι σου εχει ενα θεμα σαν αυτο της εθελοντικης αιμοδοσιας!

Δωσε αιμα και εσυ, μπορεις!

οσο για τις βελονες η σκεψη σου γυρω απο τους τοκετους σου ειναι υπεροχη και θα συμπληρωσω οτι αν εδωσες τη ζωη και μια και δυο φορες και τρεις...
μπορεις δυο φορες το χρονο, μια φορα καθε εξαμηνο, να βοηθησεις εναν συνανθρωπο σου να

ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ να ΖΕΙ!
μπορει την επομενη φορα να εισαι εσυ στη θεση του, μην το ξεχναμε αυτο!

την καλημερα μου απο την ομιχλωδες Νορμανδια μου στο ομορφο Ρεθυμνο μας!

Φωτεινή S είπε...

@Διονύση,
τώρα τελευταία αισθάνομαι μια "πίεση", σαν υποχρεώση να πούμε κάτι. Όμως το Blog το ξεκίνησα για πλάκα λέμε κι όχι για επιπλέον μπελά στο κεφάλι μου. Προσπαθώ να περάσω στους γύρω μου αυτή τη σχέση αλλά δεν ξέρω αν το καταλαβαίνουν. Έχω βάλει το blogroll δίπλα και δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρω είδηση μια ανάρτηση κάποιου που μ' ενδιαφέρει, τώρα αν έχω διάθεση να αφήσω σχόλιο είναι άλλη υπόθεση. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει παρεξήγηση, ούτε αντιζηλία, ανάμεσά μας. Έχω τόσα σχόλια και αξίζω ή δεν έχω σχόλια, άρα γράφω μπούρδες που δεν ενδιαφέρουν κανένα. Στο κάτω κάτω το blog είναι προσωπική υπόθεση του καθένα μας κι όχι για τους άλλους. Τώρα αν αυτά που γράφουμε ενδιαφέρουν και κάποιον άλλο, ελεύθερα... Μπερδεμένα τα γράφω. Ήθελα να κάνω ανάρτηση σχετική, αλλά δε βαριέσαι.
Δεν θα σκάσω κιόλας για τον καθένα "εύθικτο" εδώ μέσα.
Έχω αποφασίσει να παίρνω από το διαδίκτυο ό,τι καλό βρίσκω κι όχι σαβούρα κι ευτυχώς έχω βρει αρκετά διαμάντια!

Φωτεινή S είπε...

@Κυκλαμινάκι,
έγραψες πολλά και καλά. Σε πέτυχα σε ρέντα. Τα είπαμε όμως. Δεν αγχωνόμαστε, τουλάχιστον για το blogging. Εγραψα και στον Διονύση παραπάνω. Κρατάμε τα διαμάντια του διαδικτύου κι όχι τη σαβούρα. Δεν μετράμε τους φίλους-μπλογκοφίλους από το αν αφήνουν σχόλιο ή όχι, ή δεν μετράμε την αξία μας στον κυβερνοχώρο από τον αριθμό των σχολίων που έχουμε. Και προπάντων όχι μικροπαρεξηγήσεις. Όποιος καταλάβε, κατάλαβε.

Φωτεινή S είπε...

@Αριστέα μου,
καλωσόρισες στο σπιτάκι μου.
Χάρηκα πολύ που σε βρήκα στο χάος τους διαδικτύου. Βεβαίως και θα γνωριστούμε το καλοκαίρι. Τι είναι Ρέθυμνο-Ηράκλειο; 80 χλμ. Τουλάχιστον ένα καφέ θα τον πιούμε.
Χωρίς άγχος, Αριστέα μου, το blogging. Ο καθένας κάνει τη βόλτα του όποτε μπορεί και αν μπορεί, ε, δεν θα του κρατήσουμε και μούτρα γι' αυτό! (συνέχεια στα παραπάνω σχόλια)
Αιμοδοσία: πρέπει να το βάλω στο πρόγραμμα κανονικά όπως τον τακτικό γυναικολογικό έλεγχο αλλιώς υπάρχει αμέλεια.
Καιρός: Ήλιος λαμπρός, χαρά Θεού!
Πολλά φιλιά

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ είπε...

Καλησπέρα
η εθελοντική αιμοδοσία είναι κάτι το μοναδικό, που σε κάνει να γνωρίσεις καλύτερα κυρίως τον αυτό σου.
Εγώ είμαι εθελοντής αιμοδότης, και κάποια στιγμή, διαπίστωσα με ιδιαίτερη έκπληξη όλα αυτά τα οφέλη και τα προνόμια που διαφημίζουν για τους αιμοδότες, όντως ισχύουν!
Πολλά (ματωμένα) φιλιά!!

e-ioannis είπε...

Η ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΣΤΙΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ...
2 ΑΙΜΟΔΟΣΙΕΣ 10 ΜΕΡΕΣ ΑΔΕΙΑ.

Artanis είπε...

Προς γατόφιλους...
Ζητούνται πληροφορίες..

Γειά σου Φωτεινή μου...Μπράβο σας για την προσφορά σας...

Φωτεινή S είπε...

@Στέλιο,
τουλάχιστον σε κάνει να αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου.
Προνόμια; Τι προνόμια πέρα από τη διάθεση του σε όποιο πρόσωπο θέλεις (ξανά, αχρείαστο νάναι);

@Ε-ιωάννη,
όταν πάνε οι γιοι μου φαντάροι θα κάνουν χρήση του προνομίου αυτού. Θα το πως και στη φίλη μου που είναι ο γιος της τώρα φαντάρος.

@Αρτάνις,
Γατόφιλοι;
Τι πληροφορίες;

Unknown είπε...

Μπραβο Φωτεινουλα μου για το θαρρος σου και για τις φωτο που τραβηξες να μην ξεχνιωμαστε η μηχανη στη τσαντα για ολες τις στιγμες της ζωης.Δεν με φοβιζει καθολου η βελονα προσωπικα,ο πονος ομως ναι δεν τον αντεχω.Φιλακια φωτεινουλα μου.

Aνεμος είπε...

μπράβο για την πρωτοβουλία..αξιέπαινη

mareld είπε...

Φωτεινή μου!

Μπράβο σας!

Όταν δούλευα έξω από τη δουλειά κάθε Τετάρτη μπορούσες να δώσεις αίμα..
δεν έδινα γιατί από το πολύ που έχω πονέσει στη ζωή μου τα αγγεία μου κλείνουν και ταλαιπωρούμε αφάνταστα κάθε φορά που θα πάω για εξετάσεις.
Το πόνο που τον έχω μόνιμο και πιστό σύντροφο δεν τον φοβάμαι..

Τι σου κάνανε..και πιέστηκες;

Και εγώ νιώθω ότι πολλές φορές δεν μπορώ να επισκεφτώ τους φίλους μου ή γνωστούς και να αφήσω ένα σχόλιο αλλά δεν το σκέφτομαι γιατί δυνάμεις για τέτοιες έγνοιες δεν υπάρχουν..

Φιλιά και καλό σου απόγευμα!

Artanis είπε...

Καλημέρα Φωτεινή...