Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

7 αλήθειες για μένα


Πέρασαν πολλές μέρες από τότε που η Αrtanis και η Ελευθερία με κάλεσαν να παίξω σ' ένα μπλογκοπαίχνιδο. Διαρκώς στο τρέξιμο, είχα πει πως θα το καθυστερήσω και να τώρα που ήρθε η ώρα του.
Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι απλοί:
Βάλε Link (σύνδεση) προς το άτομο που σε έκανε tag
Γράψε 7 αλήθειες για σένα στο blog σου, κάποιες κοινές, κάποιες περίεργες
Κάνε tag 7 άτομα στο τέλος της ανάρτησης βάζοντας τα ονόματα τους και link ς προς το blog τους
Ειδοποίησε τους ότι του έχεις κάνει tag αφήνοντας σχόλιο στο blog τους.

Αλήθεια πρώτη: Είμαι πολυλογού. Μην με βλέπετε εδώ που γράφω λίγα λόγια, στην πραγματικότητα δεν με προλαβαίνουν. Πολυβόλο ένα πράγμα. Ειδικά αν βρίσκομαι με άτομο ενδιαφέρον και επίσης πολυλογούδικο, δεν προφταίνει άλλος να σταυρώσει κουβέντα.

Αλήθεια δεύτερη: Όσο κι αν αυτό φαίνεται παράξενο στην ηλικία μου, κοκκινίζω ακόμα σαν άβγαλτο μαθητούδι όταν με επαινούν ή βρίσκομαι στο κέντρο του ενδιαφέροντος. Κάτι σαν ν' ανοίξει η γη να με καταπιεί, να μη με βλέπουν.

Αλήθεια τρίτη: Δίνομαι και παθιάζομαι εύκολα με τα πράγματα που μου αρέσουν. "Ερωτεύομαι" τα χόμπι, τις δραστηριότητες κλπ. Όσο για τους ανθρώπους...πολύ εύκολα γίνομαι χαλί να με πατήσουν. Δεν κρατάω "πισινή", που λέει ο λαός μας, και ως εκ τούτου έχω βρεθεί πολλές φορές προδομένη, πληγωμένη και κλαμμένη. Το ίδιο εύκολα όμως ξεχνάω τα άσχημα, τα αφήνω πίσω και προχωρώ μπροστά κρατώντας μόνο όμορφα πράγματα στην καρδιά μου.

Αλήθεια τέταρτη: Έχω μέσα στη φύση μου το ψάξιμο, την ερώτηση, την έρευνα, το σκάλισμα γενικότερα. Σπούδασα Τοπογράφος μηχανικός, στην πορεία ασχολήθηκα με τα λογιστικά (και χρηματιστηριακά), <δεν μετάνιωσα ούτε στιγμή για τις επιλογές μου από την πρώτη μέχρι την τελευταία, προσωπική ή επαγγελματική>, και τώρα τελευταία κατάληξα ότι αν δεν ήμουν αυτό που είμαι, θα μπορούσα να έχω γίνει δημοσιογράφος τύπου Μάγια Τσόκλη ή Σωτήρης Δανέζης.

Αλήθεια πέμπτη: Η φωνή μου είναι δυνατή, διαπεραστική, κληρονομημένη από το σόι του πατέρα μου. Όταν υποστηρίζω, λοιπόν, κάποια άποψη ένθερμα, ανεβάζω τους τόνους λίγο ψηλότερα και δίνω την εντύπωση ότι μαλώνω. Με ακούει βεβαίως όλη η πολυκατοικία, παρόλο που έχουμε, λέει, καλή ηχομόνωση. Υποστηρίζω δε και τις απόψεις μου τόσο έντονα και επίμονα (αφού θεωρώ ότι είναι σωστές), μέχρι να ομολογήσει ο "συνομιλητής" μου ότι δεν τα βγάζει πέρα μαζί μου.

Αλήθεια έκτη: Δεν μπορώ να ζήσω σε μέρος που δεν έχει θάλασσα ή νερό γενικότερα. Θέλω να την βλέπω. Να έχω ανοιχτό ορίζοντα μπροστά μου. Όμως...δεν ξέρω κολύμπι. Μην γελάτε! Είμαι από το Ρέθυμνο αλλά κολύμπι δεν έμαθα ποτέ. Απλώς επιπλέω και μάλιστα στα αβαθή. Μόλις αντιληφθώ ότι δεν πατώνω, πανικοβάλομαι και βρίσκομαι στον πάτο.

Αλήθεια έβδομη: Εκεί που χάνω εντελώς τον εαυτό μου είναι όταν αισθανθώ αδικημένη. Τότε με πιάνει το παράπονο, με βγάζει στο κλάμα (πράγμα που απεχθάνονται οι άντρες ειδικά) και χάνω κάθε έλεγχο. Χάνω το δίκιο μου και δεν μπορώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου ούτε στα αυτονόητα.

Αυτό ήταν, το τέλειωσα!
Θα μπορούσα να γράψω και άλλες επτά ή δεκατέσσερις, αλλά μια άλλη φορά.
Τώρα θα κάνω "γλεντζιά". (Έτσι λέγαμε όταν ήμασταν παιδιά την "κλεψιά" στο παιχνίδι)
Δεν θα καλέσω κανέναν "προσωπικά" να παίξει, όχι γιατί θέλω να σταματήσω το παιχνίδι , αλλά γιατί δεν θέλω να δημιουργήσω σε κανέναν "υποχρέωση" να ανταποκριθεί στην πρόσκλησή μου. Συμμετοχές οικειοθελείς θέλω, αν είναι δυνατόν, όπως,
Καλή της ώρα της Σοφίας, που της άρεσε και έπαιξε χωρίς να την καλέσει κανένας.

Τα λουλούδια χάρισμά σας (από τους δρόμους της πόλης μου)


17 σχόλια:

δεσποιναριον είπε...

Επιβεβαιωση. Ναμπερ ουαν συνυπογραφω. Η γλωσσα της παει ροδανιιιιιιιι.. Τα αλλα.. αν θελουμε σε πιστευουμε!! Φιλακιαααα!!!

Φωτεινή S είπε...

Δεσποινάριον,
έχεις προσωπική πείρα!
Όποιος με ξέρει, ας επιβεβαιώσει τα υπόλοιπα, καθότι είναι πληροφορίες αυστηρά προσωπικές.
Φιλάκιαααα!!!

Sophia Kollia είπε...

3,6,7 αλήθεια. Μα τέτοια ομοιότης! Ακριβώς, μα ακριβώς έτσι. Όσο για τους αριθμούς, μπερδεύομαι και μόνο που του κοιτάω!! Θα έχω μαθηματική δυσλεξία. Και μεις οικογενειακώς, μας ακούει το τετράγωνο, αλλά μετά από ΤΡΟΜΕΡΕΣ προσπάθειες, κατέβασα τα ντεσιμπέλ,
Αχ, τέτοιες ώρες, λές, να βάζαμε ένα καφέ, και να αρχίζαμε το μπούρου, μπούρου...καλό το ιντερνετ αλλά...
καλημέρα

e-ioannis είπε...

Είπε η ΕΥΑ στόν ΑΔΑΜ
εσύ θα εχεις τον πρωτο λογο,
αλλά ΕΓΩ θα λεω την τελευταία ΛΕΞΗ...
η ιστορια συνεχιζεται...

Φωτεινή S είπε...

@Σοφία,
Τι? Ούτε εσύ ξέρεις μπάνιο;
Να παρηγορηθώ δηλαδή.
Καλό βράδυ!

Φωτεινή S είπε...

@Ε-ιωάννη,
ΚΑΙ τον πρώτο λόγο ΚΑΙ την τελευταία λέξη! χα!

Unknown είπε...

Φωτεινη καλησπερα ποιο ωραιο ιστολογιο με 7 αληθειες δεν ειδα τετοια διανθιση τετοια επεξηγηση ,καταπληκτικη.Φιλακια απο μια συννεφαισμενη αθηνα με υψηλη θερμοκρασια

Sophia Kollia είπε...

Βρε, μπάνιο ξέρω, αλλά αν δεν βλέπω την θάλασσα..είμαι σαν ψάρι έξω απο το νερό. Έχω και τη χαρά να την βλέπω κάθε μέρα από το σπίτι μου.
καληνύχτα και ελπίζω να ασπρίσουν αυτό τον χειμώνα τα Λευκά Όρη.

Φωτεινή S είπε...

@Ελευθερία, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Είδες δώρο από το Ρέθυμνο, φωτογραφίες φρεσκότατες. Του λεπτού όχι της ώρας!
Φιλάκια

Φωτεινή S είπε...

@Σοφία,
Οι θαλασσινοί τόχουν αυτό το "κουσούρι". Θέλουν να την βλέπουν.
Εγώ ντρέπομαι που δεν ξέρω μπάνιο και παρηγοριέμαι αν βρω κανέναν ομοιοπαθή. Κι εγώ τη βλέπω ακόμα και ξαπλωμένη από το κρεβάτι μου.
Τα Λευκά Όρη θα ασπρίσουν όταν θα χειμωνιάσει. Εμείς εδώ έχουμε χειμώνα από Δεκέμβριο μέχρι Μάρτιο.
Μετά... καλοκαιριάζει.
Καλή σου νύχτα!

Άστρια είπε...

Κάποιες από από τις αλήθειες σου τις περίμενα και κάποιες όχι, όπως το πρόβλεψες. Πάντως κάτι που δεν έγραψες αλλά το έχω διαπιστώσει από την γραφή και τα σχόλιά σου είναι ότι πρέπει να είσαι πολύ ειλικρινής.

Ο ανοιχτός ορίζοντας στις έπόμενες φωτόγραφίες με το Ρέθυμνο είναι από το σπίτι σου ε; Είναι υπέροχο που μπορείς να βλέπεις τη θάλασσα.
Καλό βράδυ.

Φωτεινή S είπε...

@Άστρια,
Επτά αλήθειες γράψαμε, δεν κάναμε ψυχολογικό προφίλ του εαυτού μας. Έτσι κι αλλιώς όμως, πόσο αντικειμενικός μπορείς να είσαι όταν μιλάς για τον εαυτό σου;

Ειλικρίνεια; Στις σχέσεις μου θέλω να είμαι ειλικρινής (όσο μπορώ όμως και επιτρέπεται για να μην πληγωθούν οι άλλοι).
Αλήθεια όγδοη, λοιπόν:
Γενικά προτιμώ να μην πω τίποτα, παρά να σε παραμυθιάσω. Γι' αυτό όταν μιλώ θερμά για κάτι, πρέπει να υπολογίζεις ότι είμαι ενθουσιασμένη. (Αυτό λέγεται ειλικρίνεια? Δεν νομίζω.)

Οι φωτό είναι από το μπαλκόνι μου. Μέσα σε πέντε λεπτά έκανα ανάρτηση. Έγραψα και παραπάνω, για την πατριώτισσα μου την Ελευθερία, που μένει στην Αθήνα και της λείπει το Ρέθυμνο

Άστρια είπε...

Είναι αργά,όμως θα ήθελα να διευκρινίσω ότι έγραψα απλά μία διαπίστωσή μου γιατί έτσι το ένοιωσα και βέβαια δεν μιλάμε για κανένα ψυχολογικό προφίλ.
Αν δεν παραμυθιάζεις κάποιον το θεωρώ ειλικρίνια και αν επίσης του γράψεις κάτι όπως εσύ το νοιώθεις το θεωρώ πάλι ειλικρίνια.
Και δεν νοιώθουν πάντα όλοι το ίδιο για το ίδιο πράγμα. Και άν ακόμα νοιώθουν το ίδιο δεν εκφράζονται με τον ίδιο τρόπο. Να είσαι καλά και καλή μέρα σου εύχομαι.

Φωτεινή S είπε...

@Άστρια,
σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Αλλά αν δεν γράψεις τίποτα για να μην πεις κακή κουβέντα πώς λέγεται αλήθεια? Γιατί συνήθως αποφεύγω, ξεστρίβω προκειμένου να στεναχωρήσω τον άλλο.
Καλή σου μέρα

Artanis είπε...

Καλά, το 5 με πιάνει...Είμαι κι εγώ βροντερή και παρεξηγημένη...
Για το μπάνιο...Ποτέ δεν είναι αργά να μάθεις, οπότε μην αγχώνεσαι...Χαίρομαι που έπαιξες το παιχνίδι...
Καλό μήνα...
Φιλιά...

e-ioannis είπε...

Οχι Παιζουμε....

mareld είπε...

Φωτεινάκι!

Είσαι πολύ γλυκός άνθρωπος!
Καλόκαρδος, άνετος!
Μη κοκκινίσεις!!!

Μα να μη ξέρεις μπάνιο..αν ήμουν κοντά θα σε μάθαινα!!!
Και η Θάλασσα..ΑΧ!!!

Φιλιά!