Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

Το φθινόπωρο μ' αρέσει

Γιατί δίνει τα δικά του χρώματα στον ουρανό στο ηλιοβασίλεμα.
Από το σπίτι μου 20-9-2008
και 16-9-2008


15 σχόλια:

Sophia Kollia είπε...

Τα χρώματα στον ουρανό,
της σκέψης μας κεντίδια.....
καλή βδομάδα

Ελπίδα είπε...

Να πω ότι μ' αρέσει πολύ αυτός ο καιρός;
Να ξαναπώ ότι μ' αρέσουν πολύ και οι φωτογραφίες σου, Φωτεινή;
Ειδικά οι παντομίμες στο δρόμο και το κυκλάμινο,6 Ευρώ παρακαλώ, το ήμερο...
Το άγριο, πόσο;
Φιλιά!

Φωτεινή S είπε...

Σοφία μου,
όχι απλώς κεντίδια, πλουμίδια!
Κάλή βδομάδα επίσης

Φωτεινή S είπε...

Ελπίδα μου,
Το άγριο...ανεκτίμητο. Δεν υπάρχει όποτε θέλεις ή όπου θέλεις εσύ, αλλά εκεί που δεν το περιμένεις για να σου φτιάχνει τη μέρα
Φιλιά!

δεσποιναριον είπε...

Αυτο δεν ειναι φθινοπωρο ματια μου.. ειναι μαυρη μαυριλα πλακωσε μαυρη σαν καλιακουδα!

Ra Ma είπε...

Σε μερικές φωτογραφίες ο δραματικός ουρανός γράφει υπέροχα!
Μου αρέσει και μένα ο Σπτέμβρης, μήνας αλλαγών.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

Artanis είπε...

Φθινοπωρινή μερα...Ωραιότατη...
Καλημερούδια...

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ είπε...

Καλησπέρα
μπόρεσες και έβαλες τη μελαγχολία του φθινοπώρου μέσα στις φωτογραφίες σου.
Και μένα μ΄αρέσει αυτή η εποχή, και μένα μ΄αρέσει αυτή η πόλη, με έκανες και ζήλεψα ρε γαμώτο...
Πολλά φιλιά!!

busy bee είπε...

Όπως λέει και ο Στέλιος όλη η μελαγχολία του φθινοπώρου στις φωτογραφίες σου!
Το πρόβλημα με το blog όπως φαίνεται ξεπεράστηκε?
Δεν μπορούσα να ανοίξω την σελίδα σου!
Καλές μελαγχολικές φθινοπωρινές βραδιές!

Φωτεινή S είπε...

Φίλοι μου αγαπημένοι,
ο blogger ακόμα κάνει κάποια νούμερα, αλλά σιγά σιγά θα στρώσει.

Το φθινόπωρο πάντα έχει μια μελαγχολία από μόνο του, αν σε πάρει κι από κάτω... την έβαψες.
Εμένα δεν με παίρνει εύκολα προς τα κάτω και ακόμα και στη μαυρίλα, που λέει το Δεσποινάριον, εγώ είδα το όμορφο ροζ που είχε πάρει η θάλασσα κι έμπαινε μέσα στο δωμάτιό μου και με παρακίνησε να βγω να το φωτογραφίσω.
Φιλιά πολλά σε όλους!

ΥΓ.Μαλώνουμε για το pc με τα παιδιά μου που το θέλουν και σας αφήνω. Καληνύχτα!

mareld είπε...

Φωτεινάκι μου!

Σαν να μπήκα σε έκθεση ζωγραφικής!

Έχω μια φίλη ζωγράφο και είχε κάνει έκθεση με θέμα "συννεφιά και βροχή".
Πάνε χρόνια αλλά θυμάμαι τον κάθε πίνακα με συγκίνηση..

Ήταν το ροζ και το μενεξελί, που μου έμειναν τόσο έντονα στη μνήμη μου..

Αυτό δεν είναι φθινόπωρο είναι απαλό και τρυφερό σαν χάδι..

Εδώ η συννεφιά είναι βαριά..

"Στον κεραυνό και στη βροχή κάνω κρυφά μια προσευχή

να 'χεις τον ήλιο συντροφιά στη συννεφιά"

Αυτό λέω στον εαυτό μου να μη πέφτω ψυχολογικά..

Ευχαριστώ για την ευχάριστη στιγμή!

Φιλιά και καλή σου νύχτα!

Unknown είπε...

Μπραβο φωτεινουλα μου που με σκεφθηκες και μου θυμισες το ρεθυμνακι μου που οντως μου λειπει πολυ.Εκανες πινακες ζωγραφικης παντως,Φιλια ελευθερια

SPantelaki είπε...

Φωτεινή μου, χωρίς να δω την ανάρτηση σου και η νέα μου φθινοπωρινή είναι αλλά χανιώτικη.

Πανέμορφος ουρανός, πανέμορφο Ρέθυμνο.

Νά΄σαι καλά Φωτεινή μου για τις στιγμές που μας χαρίζεις.

Κάθε φωτογραφία σου και μια στιγμή γεμάτης ζωής....

Απόστολος Σαμπαζιώτης είπε...

όμορφος καιρός, όμορφες διαθέσεις, όμορφες εικόνες..
καλημέρα!

panagiota είπε...

Ομορφος ουρανός,μελαγχολικός καιρός,αλλαγές στην φύση,καινούρια χρώματα και αρώματα...
Φθινοπωράκι πια επιτέλους!
Πανέμορφες φωτογραφίες Φωτεινούλα