Ένα πενταήμερο στη Bαρκελώνη

Εδώ και πολύ καιρό σάς είχα πάρει τ' αυτιά με το ταξίδι που έκανα, τελικά, στη Βαρκελώνη.

Δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω και τι να πρωτοπώ.

Καταρχήν οι προυποθέσεις για να περάσω καταπληκτικά ήταν πολλές.

Ο προορισμός καταπληκτικός,

το γραφείο ταξιδιών που διοργάνωσε την εκδρομή, από τα καλύτερα στον χώρο του,

η παρέα εξασφαλισμένη εκ των προτέρων,

άρα, όλο το σύμπαν συνομότησε για να κάνω ένα αξέχαστο ταξίδι.

Και τα λέω όλα αυτά γιατί δεν είναι αυτονόητα πάντα.

Αν, για παράδειγμα, το γραφείο ταξιδιών δεν είναι καλό, μπορούν να συμβούν διάφορα ευτράπελα που σου χαλούν, τουλάχιστον, τη διάθεση.

Όσο για την παρεά, μετά από πολλά χρόνια πήγα εκδρομή με την οικογένειά μου σε απαρτία.

(Συνήθως ήμουν μόνη, ή είχα κοντά και κάποιο παιδί) και όλο το υπόλοιπο γκρουπ, όλοι συγγενείς ή φίλοι μεταξύ μας.

Τράβηξα πάρα πολλές φωτογραφίες που μόνο η ταξινόμησή τους απαιτεί πολύ χρόνο.

Θα τις ανεβάσω όμως όλες, κατά κατηφορίες, στο blog Φωτογραφίες μου γιατί θα γεμίσει ο blogger.

Γενικά συμπεράσματα από την εκδρομή ή "Πώς επέρασα στη Βαρκελώνη" όπως θα το έγραφε ένα παιδάκι, όχι Β', αλλά Γ' τάξης δημοτικού.

Η Βαρκελώνη μού άρεσε πολύ γιατί παρά του ότι είναι μεγαλούπολη (3,7 εκατομμύρια κάτοικοι), δεν έχει νέφος και καθόλου κυκλοφοριακό πρόβλημα.

Έχει τεράστιους ποδηλατόδρομους ( μ' ένα απίστευτο σύστημα χρήσης κοινόχρηστων ποδηλάτων μόνο για τους κάτοικους της πόλης),

εύχρηστο μετρό με 8 γραμμές,

σύστημα πολεοδόμησης αντί για τετράγωνα οχτάγωνα (για να έχουν, λέει, ορατότητα οι αμαξάδες στα σταυροδρόμια) με αποτέλεσμα να δημιουργούνται χώροι για πράσινο και parking πάρα πολλοί.

Μια πόλη ανθρώπινη, με λίγα λόγια!

Το πρόγραμμα ήταν ως εξής:
(τουλάχιστον όπως το διαμόρφωσε η παρέα μου, γιατί με δεδομένο ότι υπήρχαν παιδιά μαζί μας, που βαριούνται τα μουσεία, περικόψαμε ό,τι είχε σχέση με μουσεία, μοναστήρια ή τέχνη γενικότερα. Θα μου πείτε κακώς, αλλά πώς να πας κόντρα σε μια εκδρομή στα παιδιά σου με δεδομένο ότι υπήρχαν εναλλακτικές προτάσεις. Βόλτες απέραντες στους δρόμους, στις πλατείες, τους πεζόδρομους, τις αγορές, το λιμάνι, καφεδάκια, αναψυκτικά και παγωτά).

Μετά από μια τρίωρη πτήση από αεροδρόμιο "Ελ.Βενιζέλος" άφιξη στη Βαρκελώνη αξημέρωτα. Πρωινό στον σταθμό των τρένων, Πάρκο Guell, Νοσοκομείο Sant Pau, ξενοδοχείο Plaza Hotel, φαγητό εκεί κοντά, βόλτα στον πεζόδρομο La Rambla μέχρι το Port Vell με ό,τι μπορεί να συναντήσει κανείς σ' αυτό το απίστευτο "δρομάκι", φαγητό εκεί.

Την επόμενη το πρωί ξύπνησα για να πάρω την ανατολή της Βαρκελώνης, μια που έμενα στον όγδοο όροφο και είχα μια πανοραμική θέα στην πόλη. Πήγαμε ένα μεγάλο γύρο της Βαρκελώνης όλοι μαζί, με στάση στη Sagrada Familia μέχρι τον λόφο του Μοntjuic. Επίσκεψη στο Ισπανικό χωριό, με κάταληξη στο κέντρο, στην αγορά, στην La Boqueria.

Φαγητό αργά, κοντά στο ξενοδοχείο και το βράδυ ένα απίστευτο θέαμα μπροστά στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Καταλονίας, με νερά που χορεύουν στον ρυθμό της μουσικής που παίζει αλλάζοντας συγχρόνως χρώματα.

Τρίτη μέρα επίσκεψη στη Figueres, στο μουσείο Νταλί, και την Girona για φαγητό, με κατάληξη της μέρας βραδιά flamenco.

Τέταρτη και πέμπτη μέρα κάναμε ατέλειωτες βόλτες στην πόλη μέσα, που είναι ένα απέραντο μουσείο, με φανερό παντού το στυλ του Antonio Gaudi, χρησιμοποιώντας μετρό, ταξί, τελεφερίκ και πολύ ποδαρόδρομο. Nα και μερικά λουλούδια και φυτά της Καταλονίας. Το μόνο μουσείο που δέχτηκαν οι έφηβοί μας να επισκεφθούν ήταν το Μuseu de l' Erotica. Φαγητό στο Port Olimpic με απίθανα θαλασσινά. Μαζεύτηκαν και μερικοί άντρες και πήγαν στο γήπεδο τής Barcelona, την οποία την εκτίμησα όταν έμαθα ότι δεν έχει χορηγούς επιχειρήσεις, αντίθετα πληρώνει την Unisef για να έχει την αποκλειστικότητα του λογότυπού της στις φανέλες της.

Επιστροφή μέσω αεροδρομίου Ελ.Βενιζέλος στο Ηράκλειο, με αρκέτη ταλαιπωρία, λόγω αναγκαστικής αναμονής στο αεροδρόμιο για την επόμενη πτήση. (Αυτά τα κακά έχει η Κρήτη. Μια ψιλοαπομόνωση από το κεντρικό αεροδρόμιο).

Προβληματίστηκα αρκετά ως προς τον πώς θα έκανα την "παρουσίαση" του ταξιδιού μου χωρίς να σας κουράσω και να μπορώ να βρω κι εγώ μια άκρη.

Κατέληξα σ' αυτή την περιληπτική ανάρτηση, η οποία καθώς θα ανεβάζω τις φωτογραφίες δίπλα θα αναβαθμίζεται με link για κάθε θέμα.

Αν κάποιος έχει να προτείνει κάτι καλύτερο, κάθε πρόταση δεκτή προς συζήτηση. Εγώ αυτό σκέφτηκα και έτσι θα ξεκινήσω.

Η ευχή μου είναι : Μακάρι όλα τα ταξίδια μου να πάνε τόσο καλά!

ΥΓ. Αλήθεια, ποιος έχει δει το εκκλησάκι στο αεροδρόμιο Ελ.Βενιζέλος?