Προχώρα, Δημήτρη! Godimitris

Mέρες τώρα με παιδεύει η αργή ταχύτητα της γραμμής ADSL.

Σέρνεται. Με δυσκολία τέλειωσα τις φωτογραφίες
από το ταξίδι μου.

Είπα να ξεκουραστώ και ν' αρχίσω σιγά σιγά τα "κοινωνικά"

"περί την blogόσφαιρα". Γύρω-γύρω, περιήγηση, σχόλια κλπ.

Δεν μπορώ να κρατηθώ όμως και θα το πω.
Νομίζω πως αξίζει τον κόπο να το μάθουν κι άλλοι.

Έχω την πολυτέλεια να δουλεύω με ραδιοφωνική υπόκρουση.
Μόνιμα, όση ώρα βρίσκομαι στο γραφείο, το ραδιόφωνο είναι ανοικτό
στο Δεύτερο Πρόγραμμα.
Μ' αρέσει πολύ και δεν τ' αλλάζω, παρά σποραδικά,
για το χατίρι κάποιου τοπικού ραδιοφωνικού σταθμού
και μόνο για συγκεκριμμένο λόγο.

Σήμερα λοιπόν έπεσα σε μια κουβέντα της Μαργαρίτας Μυτιληναίου με τον Δημήτρη Παρούση.

Σιγά μην τον ξέρετε! Ούτε κι εγώ τον ήξερα.

Ο Δημήτρης Παρούσης είναι ένας Έλληνας δημοσιογράφος που έκανε πραγματικότητα το όνειρό του. Το όνειρό του που είναι και δικό μου και νομίζω και αρκετών άλλων ανθρώπων.

Ταξιδεύει σ' όλο τον κόσμο. Βρείτε τον στο http://www.godimitris.gr/

Eγώ τον επισκέφθηκα κι εντυπωσιάστηκα. Τον ΖΗΛΕΨΑ.

Έμπνευσή του (inspiration) : Η Ιθάκη του Κ.Καβάφη που την έχει μεταφράσει σε πάνω από δέκα γλώσσες.

Constantine Cavafy (Konstantinos Kavafis), one of the most distinguished Greek poets, was born on April 29, 1863 and died on the same date in 1933 in Alexandria (Egypt).

Ιθάκη

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,

να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,

γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,

τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,

αν μένει η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή

συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,

αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,

αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.

Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι

που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά

θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·

να σταματήσεις σε εμπορεία Φοινικικά,

και τες καλές πραγμάτειες να αποκτήσεις,

σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια και έβενους,

και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,

όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·

σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,

να μάθεις και να μάθεις απ τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.

Το φθάσιμον εκεί είναι ο προορισμός σου.

Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.

Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·

και γέρος πια να αράξεις στο νησί,

πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,

μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σου έδωσε το ωραίο ταξείδι.

Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.

Αλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)